Piłka nożna

Rozdział   IV – Lata 1955 – 2010

W 1949 r. GKKF, wprowadził nowe struktury w zarządzaniu (kulturą fizyczną) sportem (które obowiązywały do wiosny 1956 r.) w oparciu o Zrzeszenia-Związki Zawodowe, w wyniku czego powstały zrzeszenia sportowe: Związkowiec, Spójnia, Sparta, Start. W Chełmie działały już KS: „Kolejarz”, „Start”, „Spójnia”, „Związkowiec”, „Sparta”. Kluby te statutowo zrzeszały środowiska robotniczo-rzemieślnicze. Patronat finansowy nad nimi objęło od 1952 r. Zrzeszenie Sportowe „Start” a pośrednio Centralny Związek Spółdzielczości Pracy. W skutek przemian jakie dokonywały się w Polsce w zarządzaniu robotniczym ruchem sportowym przez Zrzeszenia Sportowe i Związki Zawodowe w\w KS działające w starych strukturach traciły statut, i nie miały racji bytu. Zaistniała sytuacja miała też istotny wpływ na dalsze losy m. in. kolejowych KS w Polsce, w tym  „Kolejarza” Chełm.

Przy Centralnej Radzie Związków Zawodowych (wojewódzkich-miejskich komisjach związków zawodowych), powołano społeczne Rady Kultury Fizycznej i Turystyki, tworząc nowy etap w rozwoju kultury fizycznej wśród ludzi pracy miast. Po 1953 r. sytuacja klubów pogorszyła się. W związku z nowym nurtem, zaistniała w Chełmie potrzeba zastanowienia się nad dalszym losem kultury fizycznej i jej formami działania w mieście i powiecie, tak w sporcie ukierunkowanym jak i w masowym ruchu wychowania fizycznego i rekreacji.

W lipcu 1953 r. inspiracją chełmskich działaczy: związkowego-(sportowego) Zygmunta Berezy i kultury fizycznej Stanisława Karwowskiego, Zygmunta Berezeckiego i Jerzego Kwiatkowskiego, doszło w mieszkaniu S. Karwowskiego przy ul. Obłońskiej 9 w Chełmie do pierwszego spotkania sportowego, były dalsze spotkania, a od 1954 r. już z członkami MKKF i PPRN WO w Chełmie (jednak wszelkie próby powołania nowego klubu miejskiego odłożono do 1955 r., do końca  rozgrywek w LOZPN).

W konsekwencji, mając na uwadze wszelkie problemy, kultury fizycznej Chełma, gremium, podczas kolejnego już zebrania w dniu 20 sierpnia 1955 r., powołało Między-Zakładowy Klub Sportowy „Chełmianka” Chełm w pionie Zrzeszenia Sportowego „Start”. Powołania Klubu dokonano w Gmachu im. PKWN w biurze Miejskiego Komitetu Kultury Fizycznej, w gronie założycielskim byli:

– działacze sportowi: Zygmunt Bereza, Stanisław Karwowski, Zygmunt Berezecki, Marian Malec, Waldemar Kursa,  Herman Sawicki, Józef Wosiński, Jan Grzela, Czesław Małdachowski, Henryk Derlak, Władysław Szajwaj, Kazimierz Koszełowicz;

 –  członkowie etatowi MKKF: Stanisław Wichrowski ,  Jan Ornatowski;

członkowie społeczni MKKF: Stanisław Dulski Urząd Pocztowy, Jan Nafalski Związek Samopomoc Chłopska, Antoni Skalmierski Urząd Pocztowy, Jerzy Kwiatkowski Przew. KS „Spójnia” Nr 176, Bolesław Wirski Liceum Pedagogiczne, Edward Przybyłowicz PO „SP”, Stanisław Kubiak Wojsko Polskie,  Stanisław Durko ZS „Gwardia” i Kazimierz Możdżeński KS ZZK „Kolejarz”.

Prezesem Klubu został Władysław Szajwaj,  biuro klubu i sekcji piłki nożnej mieściło się  przy ul. Związku Walki Młodych 3 w Chełmie.

Po zakończeniu sezonu piłkarskiego 1955 r.: działające w Chełmie kluby-(koła) sportowe oraz sekcje piłki nożnej: KS ZZK „Kolejarz” Chełm od 1944/45; KS „Związkowiec” Chełm od 1949,  KS „Start” Chełm od 1952; KS „Spójnia” Chełm od 1953 i KS „Sparta” Chełm od 1953.

Bez zmian prowadził działalność Wojskowy KS „Gwardia” Chełm, przy Chełmskim Oddziale Wojsk Ochrony Pogranicza powołany w 1946 r., na wniosek D-cy Garnizonu (po odejściu z Chełma w tymże roku Oficerskiej Szkoły Artylerii a wraz z nią WKS „OSA”).

Między-Zakładowy KS „Chełmianka” Chełm, miał rozwiązać problemy chełmskiej kultury fizycznej biorąc pod uwagę wszystkie grupy wiekowe ludności miejskiej i okolicy. Aby działalność KS „Chełmianki” miała charakter, masowy przystąpiono do budowy obiektów sportowych, za które były odpowiedzialne poszczególne najbogatsze zakłady pracy klasy robotniczej. Przy budowie stadionu im. PKWN (chluby i dumy miasta), pracowali w czynie wszyscy, przede wszystkim młodzieżowe hufce „Służba Polsce”, „Junacy” i młodzież zakładów które wspierały Klub. Na obiektach, miały prowadzić działalność sekcje sportowe: piłki nożnej, podnoszenia ciężarów, koszykówki, siatkówki, szachów, tenisa stołowego, tenisa ziemnego, hokeja na lodzie i pływacka. Z ramienia władz miejskich zajęcie sportowe w poszczególnych sekcjach mieli prowadzić sprawdzeni-zasłużeni chełmianie-trenerzy: Marian Malec tenis stołowy, Waldemar Kursa i Józef Wosiński piłka nożna, Stanisław Karwowski pływanie i hokej na lodzie, Herman Sawicki tenis ziemny, Czesław Małdachowski i Zygmunt Berezecki siatkówka.

Wkrótce czas zweryfikował idee i możliwości M-Z KS „Chełmianki”. Wiele zakładów przemysłowych nie wywiązało się z obietnic inwestycyjnych. Spowodowało to, że budowa wielu obiektów sportowych została przerwana lub ciągnęła się latami. W wyniku takiej sytuacji, wiele sekcji z braku bazy szkoleniowej, warunków rozwoju i perspektywicznego specjalistycznego szkolenia szukało nowych możliwości w innych klubach jednosekcyjnych. Jedynie sekcja piłki nożnej, przetrwała do końca (pod pierwotną nazwą KS „Chełmianka”), mając wzloty i upadki, ku akceptacji miejscowych kibiców, nie zawsze władz miejskich.

W efekcie końcowym M-Z KS „Chełmianka” Chełm, jako tworzony początkowo kombinat sportu robotniczego w Chełmie nie zdał egzaminu. Najszybciej został wybudowany w Chełmie stadion sportowy im. PKWN, z boiskiem do piłki nożnej i bieżnią lekkoatletyczną oraz kortem do tenisa i skromnym zapleczem rekreacyjno-sportowym – nadzór nad stadionem sprawował Miejski Ośrodek Sportu Turystyki i Wypoczynku w Chełmie.

druzyna3Chełm, wiosna 1954 r. drużyna piłkarska KS „Start” Chełm (na dawnym boisku wojskowym przy ul. Hrubieszowskiej w Chełmie).
Od prawej stoją: Syczuk, Kochański, Biernacki, Kursa, Durko, Mazur, Wosiński, Dżaman, Fedoniuk, Sieciechowicz i Wójcik.
(z chwila rozwiązania klubu) Od 1955 r. pierwsza reprezentacja „Chełmianki” Chełm (również 1955-1957 pierwszy skład.
druzyna4Drużyna juniorów

Najważniejsze fakty:  

1949 – W marcu 1949 r. Stanisław Karwowski wspierany przez Jana Ornatowskiego i Antoniego Skalmierskiego, powołał w Chełmie (jako już prezes klubu) Klub Sportowy „Związkowiec” a przy nim dwie sekcje bokserską i piłki nożnej (od 1952 r. pod patronatem Zrzeszenia Sportowego „Start”). W tym czasie S. Karwowski pełnił funkcję sekretarza Powiatowej Rady Sportu przy Powiatowej Radzie Związków Zawodowych w Chełmie. Biuro Klubu mieściło się w lokalu (tzw. dawnej Resursy) w którym też mieścił się Powiatowy Dom Kultury przy ul. Lubelskiej 2. Działalność sekcji przerastały finanse klubu. Problemy narastały, dlatego też jesienią 1951 r. sekcja piłki nożnej odłączyła się. W wyniku czego w styczniu 1952 r. powstał piłkarski KS „Start”.

1952 – (*wskutek przemian jakie dokonywały się w Polsce w zarządzaniu robotniczym ruchem sportowym przez Zrzeszenia- Związki Zawodowe) W styczniu 1952 r. (już jako nowi prezesi) Jan Ornatowski i Antoni Skalmierski, powołali w Chełmie Klub Sportowy „Start” z jedyną sekcją piłki nożnej, w pionie Zrzeszenia Sportowego „Start”, (w chwili powołania biuro klubu jak wyżej ze „Związkowcem”). Drużyna piłkarska jeszcze jako „Związkowiec” prowadziła boje w lidze L.OZPN, a od 1952 r. już jako „Start”. Po 1953 r. sytuacja klubów pogorszyła się. Dlatego też (dość dobrze prosperująca w pionie bogatego Zrzeszenia Sportowego Start) piłkarska drużyna „Startu”, przejęła najlepszych piłkarzy rozpadającego się od 1953 r. KS ZZK „Kolejarz”. Należy wspomnieć, że w latach 1954 i 1955 piłkarska drużyna „Startu”, dobrze sobie radziła w rozgrywkach L. OZPN okręgówki, a najlepszą drużynę w tym czasie  tworzyli: Józef Wosiński, Ryszard Syczuk, Janusz Mazur, Stanisław Kochański, Leon Biernacki, Henryk Głąb, Tadeusz Sachadel, Waldemar Kursa, Edward Dżaman, Durko, Sieciechowicz Wójcik i Fedoniuk. Drużyna trenowała sama na obiektach SKS „Zdrów”, SKS „Czarniecczycy”, „Kolejarza” i własnym placu.

1955 – 20 sierpnia 1955 r. powołano Między-Zakładowy KS „Chełmianka” Chełm. Kierownik drużyny sekcji piłki nożnej Zygmunt Berezecki, gospodarz Stanisław Dulski, I-trener Józef Wosiński (był też zawodnikiem), barwy czarno-czerwone (przejęte po piłkarzach „Startu”), treningi rozpoczęło 60 zawodników, zgłoszenie do LOZPN. Biuro mieściło się  przy ul. Związku Walki Młodych 3 w Chełmie. Pierwszą drużynę sekcji piłki nożnej przy M-Z KS „Chełmianka” Chełm utworzyli Józef Wosiński i Waldemar Kursa, a stanowili ją zawodnicy rozwiązanych KS „Start” Chełm i KS ZZK „Kolejarz” Chełm: Biernacki, Syczuk, Kursa, Durko, Mazur, Wosiński, Dżaman, Fedoniuk, Sieciechowicz, Wójcik, Głąb. Treningi (z braku boiska) odbywały się na boiskach KS ZZK „Kolejarza”, WKS „Gwardii”, SKS „Czarniecczyków” i SKS „Zdrów” w Chełmie. M-Z KS „Chełmianka” i sekcja piłki nożnej, podlegała w tym czasie, finansowo organizacyjnie i merytorycznie pod Miejski Komitet Kultury Fizycznej w Chełmie (zwierzchnictwo polityczne – partia i magistrat). *Kl. M-W rzeszowsko-lubelska: 10-Gwardia; lubelska kl. A: 11-Gwardia II i 12 Kolejarz; grupa chełmska: 3-Start i 10-Sparta.

Powołanie M-Z KS „Chełmianki” Chełm, miało miejsce w specyficznym okresie w Polsce w zarządzaniu kulturą fizyczną 1949-1956. Zostały (na wzór ZSRR) w tym czasie rozwiązane związki sportowe (odbierając klubom ich tradycje nazwy i barwy) a zastąpiono je Zrzeszeniami, które nie sprawdziły się w rzeczywistości (przykład: właściwą nazwę „Chełmianka” zastąpiono do zmian w jesieni 1956 r. nazwą od Zrzeszenia Sportowego w tym przypadku „Start” Chełm).

1956 – Jesień 1956 r. Na fali odnowy zapoczątkowane zostały zmiany polityczno-społeczne w zarządzaniu kulturą fizyczną w Polsce. Chełmski działacz sportowy Zygmunt Berezecki awansował do LOZPN do Zarządu Wydziału Gier i Dyscypliny. Nadeszła niezbyt pomyślna wiadomość do Chełma z Sekcji Piłki Nożnej GKKF z Warszawy, o odebraniu chełmskiej „Gwardii” – za jakieś wcześniejsze „machlojki” – prawa udziału w rozgrywkach ligi międzywojewódzkiej rzeszowsko-lubelskiej i cofnięcie drużyny do klasy „A”. Rozpoczęły się kontakty sportowe naszych województw przygranicznych z radzieckimi obwodami sąsiedniej Ukrainy i Białorusi a piłki nożnej w szczególności.  W roku tym (Chełmianka jako ZS) „Start” grała w niższej kl. L.OZPN. Lubelską  kl. A: wygrała Gwardia.

1957 – W Sekcji Piłki Nożnej lubelskiego WKKF, po reorganizacji i reaktywowaniu, L. OZPN (w 1956 r. było ponad 100-kół sportowych-piłkarskich), zgłosiły się do niego 32-kluby, które uzyskały osobowość prawną, w tym w lipcu 2-kluby chełmskie: Wojskowy KS „Gwardia” i Między-Zakładowy KS „Chełmianka”, które uzyskały osobowość prawną. Każda drużyna ligi okręgowej i kl.”A” musiała mieć juniorów grających w okręgowym systemie rozgrywek. Powołano też (wiosną) własną lubelską: 8-zespołową ligę okręgową, w której znalazła się Gwardia, i 12-zespołową kl. A: w której znalazł się m. in. Start Chełm, też LZS Lubartów, Budowlani Puławy, Kolejarz Izbica itd.; a już po zmianach powrócono do dawnych nazw i zamiast np. Startu Chełm – wg sprawozdania L.OZPN widnieją dawne nazwy Chełmianka dalej: Lewart Lubartów, Wisła Puławy, Ruch Izbica itd. (tak się też stało w całej Polsce). Na koniec sezonu 1957: w okręgówce 3-Gwardia, a w kl. A 2-Chełmianka.    

1958 – Awans „Chełmianki” do okręgówki wywalczyli: Kochański, Łogosz, Mazur, Tyczyński, Zawadzki, Ciemiński, Kursa, Tywoniuk, Ostrowski, Głąb, Komenda, Iwaniuk, Dżaman, Biegalski, Skiba i Drewniakowski. Dnia 17 czerwca 1958 r. zmiana nazwy Klubu na Miejski Klub Sportowy „Chełmianka” Chełm. W województwie Lubelskim bawił zespół „Vismut” (z NRD), który rozegrał w Chełmie mecz z Chełmianką, wynik 2:2.  Okręgówka 7-Gwardia, 9-Chełmianka.

W związku z awansem Chełmnianki do okręgówki (i na fali dalszego usportowienia chełmskiej społeczności), odbyło się zebranie zarządu klubu i władz miejskich. W wyniku czego, wydano odezwę do chełmskiej społeczności następującej treści: – w celu zwiększenia wpływów i wprowadzenia dalszej stabilizacji zarządzania sferą chełmskiej kultury fizycznej postanowiono, że: 1. KS „Chełmianka” (1955) zajmie się ukierunkowanym szkoleniem młodzieży i dorosłych i sportem wyczynowym; 2. Towarzystwo Krzewienia Kultury Fizycznej (1957) zajmie się robotniczym i miejskim sportem masowym i rekreacją; 3. Ludowe Zespoły Sportowe (1952) zajmą się wiejską kulturą fizyczną i 4. Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze (1950) zajmie się robotniczym i miejskim masowym ruchem turystycznym w mieście i powiecie.

1959 – W L. OZPN zmiany, priorytet szkolenie młodzieży, dla większej popularyzacji wprowadzono Młodzieżową Odznakę PZPN. Okręgówka 10-Gwardia, kl. „A” 7-Chełmianka. Kl. „B” rozgrywała mistrzostwa w 3-grupach; grupa Zamojsko-Chełmska, chełmskie drużyny w środku: Gwardia II, Chełmianka, Kolejarz(1955-1962 drużyna amatorska resztki po rozwiązanym w 1955 r. KS ZZK „Kolejarz”). Drużynę Chełmianki tworzyli: bramkarze: R. Trylewicz (23 lata) i S. Kochański (34); obrońcy: J. Mazur (24), L. Tyczyński (26) i T. Kraczkowski (24); pomoc: A. Chromik (25) i J. Gajdemski (18); atak: M. Kucharski (25), L. Bobowicz (21), B.Marszał (20), R. Iwaniuk (23 lata), W. Zmełty (18 lat) i W. Władysiuk (23); rezerwa: A. Ostrowski (25), B. Sachadel (22) i A. Daniel (18), trener Józef Wosiński, opiekun sekcji K. Koszełowicz.

1960 – Szukając rozwiązań finansowych 12 sierpnia 1960 r. dalsza zmiana nazwy Klubu na Spółdzielczy Klub Sportowy „Chełmianka” Chełm. Chełmianka w składzie: bramka: Łogosz, Kochański; obrona: Mazur, Iwaniuk, Zawadzki, Sikora, Bochniak; pomoc: Gajdemski, Dżaman, Kraczkowski; atak: Bobowicz, Chromik, Marszał, Władysiuk, Głąb; rezerwa: Szczurek, Ostrowski, trener Józef Wosiński. Wrócili do klubu: Władysiuk (ukończył AWF), Iwaniuk (z KS „Unii” Lublin), Mazur (z WKS „Gwardii” Chełm) i Chromik (z KS „Motor” Lublin). L.OZPN utworzył 4-podokręgi, Biała Podlaska, Łuków, Chełm i Zamość. Utworzono 5-nowych ośrodków szkoleniowych dla przyszłych i aktualnych trenerów i instruktorów. W Chełmie szefem ośrodka został J. Wosiński (trener II klasy). Chełmianka powróciła do okręgówki, kl. A.  6-Gwardia.

1961 – System jesień-wiosna okręgówka  7-Chełmianka, kl. A 1-Gwardia i awans do okręgówki, natomiast 13-Kolejarz-(w\g L.OZPN, Kolejarz zdegradowany w 1961 r. przestał istnieć, łącząc się z Chełmianką). Skład Chełmianki: Kochański, Mazur, Tyczyński, Kraczkowski, Chromik, Dżaman, Bobowicz, Marszał, Iwaniuk, Zmełty, Władysiuk, trener J. Wosiński. *Należy wspomnieć, że w tym czasie w Chełmie w obu jednostkach wojskowych istniały drużyny piłkarskie – pn. Pocisk i Radar, które prowadziły boje w niższych klasach, jednak nie miały wpływu na poziom piłki nożnej w Chełmie. W Chełmie rozegrano 2-mecze: w pierwszym reprezentacja Łucka pokonał reprezentację Chełma 1:0 (0:0), w drużynie wystąpili zawodnicy Gwardii i Chełmianki –  w drugim II ligowy KS „Wołyń” Łuck pokonał reprezentację Chełma 1:0, w drużynie wystąpili zawodnicy Gwardia-Pocisk i Chełmianki.  Mecze odbyły się na boisku im. PKWN. W reprezentacji Chełma w obu meczach wystąpili: Filipiak, Mazur, Iwaniuk, Fiuk, Tymiński, Chromik, Bobowicz, Stodulski, Pietruszka, Władysiuk, Madej i Pulikowski.      *Z resztek amatorskiej drużyny KKS „Kolejarz” (1955-1961) i „Chełmianki”, po wielu pertraktacjach dla ratowania piłkarstwa w Chełmie,utworzono dnia 20 lipca 1961 r. Kolejowy Klub Sportowy „Chełmianka” Chełm. Prezesem Klubu został Polak, kapitanem sportowym drużyny Łupkowski a kierownikiem sekcji piłki nożnej Koszełowicz. Zlikwidowano (istniejące w ramach starego klubu) sekcje koszykówki i lekkiej atletyki, a utrzymano i rozszerzono sekcje: piłki nożnej, siatkówki, kolarską, tenisa stołowego i szachów, powołano też sekcję bokserską. Biuro Kolejowego KS „Chełmianki” w Gmachu im. PKWN. Pomoc z ramienia PKP niósł dyrektor DOKP Skutkiewicz (zmienne były losy piłkarzy „Chełmianki”).

1962 – Sezon 1961\62 okręgówka 7-Gwardia, 12-Chełmianka: Życzek, Ciemiński, Iwaniuk, Tyczyński, Gajdemski, Stokalski, Bobowicz, Marszał, Gromek, Zmełty, Szczurek, Trylewicz, Zynek, Mazur, Sochadel, Kuźmicz, Raćkowicz, Marszał i obiecujący junior Zbigniew Trześniewski, trener Józef Wosiński. Wiosna 1962 okręgówka 8-Gwardia,  11-Chełmianka (spadek do kl. B). Pierwszy poważny kryzys w ruchu kultury fizycznej i sportu w Chełmie, a piłki nożnej w szczególności, wynikłe też spadkiem „Chełmianki” do najniższej ligi. Na skargi do LOZPN, władze wzięły za punkt honoru, pomóc drużynie.

1963 – Okręgówka 7-Gwardia, kl. A 10-Chełmianka a 14-Gwardia II. 1964 – Okręgówka 8-Gwardia. 1965 – Okręgówka 12-Gwardia. Sezon 1956\66 najlepsi w obu grupach kl. A: to Avia-II, Orlęta Łuków, Chełmianka i Budowlani Lublin. *WKS „Gwardia” Chełm, jesienią 1965 r. zawiesiła swoją działalność do 1976 r. (w tym czasie na sukces drużyny pracowali Jan Smyda i Antoni Maślanka). 1966\67 – Okręgówka 4-Chełmianka, kl. A. gr. „Południe” 4-Chełmianka II. 1967\68 – Okręgówka  9-Chełmianka.

1969 – Po dalszych zmianach od 22 kwietnia 1969 r. organizacyjnie Klub podlegał Federacji Budowlanych i nowa nazwa – Budowlani Klub Sportowy „Chełmianka” Chełm, biuro w Dziale Socjalnym Lubelskich Zakładów Przemysłu Cementowego w Chełmie ul. 22 Lipca 2 w Chełmie. Prezesem  Klubu (i kierownikiem drużyny) był znany działacz sportowy Henryk Derlak. Klub posiadał sekcje: piłki nożnej, tenisa ziemnego i stołowego, podnoszenia ciężarów, koszykówki, hokeja na lodzie. Kierownikiem drużyny był Czesław Błasiak, I-trenerem Bronisław Buszta trenerem kl. ”A” Zbigniew Władysiuk, trenerem ligi juniorów Józef Wosiński, opiekunem juniorów Jan Dudziak, czynnych 71 zawodników. Mecze na boisku WKS „Gwardii” i stadionie PKWN w Chełmie. Dalej kryzys finansowy, szkoleniowy i wychowawczy. (Klub był wspomagany przez KP PZPR, PKKFiT, Jednostkę WOP i ze  środków społecznych). W lipcu na boiskach Lublina i województwa rozegrano turniej międzynarodowy o „Puchar Przyjaźni”, wygrała Lublinianka, 5-Chełmianka pokonała Vasas  Debreczyn. Drużynę stanowili: Ryszard Stańkowski, Jan Orłowski, Jerzy Chmielewski, Wiesław Tomala, Jan Gajdemski, Mieczysław Olewiński, Zbigniew Trześniewski, Jerzy Czarnecki, Zbigniew Władysiuk, Stanisław Trześniewski, Jan Kunefał, Andrzej Gruszka, Marek Chodulski, Ryszard Kononiuk, Zbigniew Naklicki, Ryszard Błasiak, drużynę prowadził instruktor W. Kursa.

1973 – (1972\1973) Chełmianka wywalczyła tytuł mistrzowski w klasie okręgowej w składzie: Czarnecki, Trześniewski, Olewiński, Gruszka, Wilkosz, Orłowski, Tomala, Gajdemski, Dynysiuk, Iwanek, Bundz, Kononiuk, Nowak, Stańkowski, Pasek, Błasiak, Chmielewski,   drużynę prowadził W. Kursa.

  1. Chełmianka – 40 pkt. w 26 meczach;
  2. Podlasie Biała Podlaska – 36;
  3. Avia Świdnik – 35;
  4. Unia Hrubieszów;
  5. Sygnał Lublin;
  6. Lublinianka II;
  7. Hetman Zamość,
  8. Motor II,
  9. Łada Biłgoraj,
  10. Tur Milejów,
  11. Tomasovia,
  12. Stal II Kraśnik,
  13. Opolanka,
  14. Kolejarz Małaszewicze.

W dniach 5-7 sierpnia 1973 r. mistrzowie ligi okręgowej L.OZPN (i jako lider woj. lubelskiego) drużyna piłkarska KS „Chełmianki”, gościła w Pińsku ZSRR, tu rozegrała mecz towarzyski z miejscową drużyna „Prypeć Pińsk”. Była to oficjalna państwowa wizyta woj. lubelskiego PRL, delegacji chełmskiej przewodniczył Andrzej Benginow z Miejskiego Komitetu Kultury Fizycznej i Sportu. Podczas wizyty były spotkania i zwiedzanie okolicy. Mecz zakończył się wynikiem 3:3, dla chełmian bramki zdobyli K. Pasek (dwie) i A. Nowak. Chełmianie wystąpili w składzie: Wiesław Tomala, Ryszard Stańkowski, Jerzy Wilkosz, Roman Szpakowski, Jerzy Chmielewski, Krzysztof Pasek, Stanisław Jwanek, Mieczysław Olewiński, Zbigniew Trześniewski, Alfred Nowak, Krzysztof Bundz, Andrzej Gruszka, Jan Dynysiuk, Ryszard Kononiuk, Stanisław Kowalczyk, Jan Gajdemski i Jan Orłowski. Drużynę prowadził Waldemar Kursa, a koordynatorem z ramienia L.OZPN był E. Mecgier. *Wspomnieć należy, iż wcześniej 3 sierpnia 1973 r. „Chełmianka” rozegrała towarzyski mecz w Brześciu z tamtejszym II-ligowym  „Spartakiem-Bugiem” Brześć, zakończony wynikiem 1:1 (0:1), a bramkę dla „Chełmianki” zdobył K. Pasek. „Chełmianka” wystąpiła jak w w\w składzie.                          

1974 – Chełmianka w okręgówce. Reorganizacja finansowo-organizacyjna, 25 lutego 1974 r. rozwiązano KS „Chełmianka” Chełm, na rzecz Ludowego KS „Gryf” Chełm w pionie WKZZ Federacji Budowlanych. Wkrótce po decyzjach reorganizacyjnych, dnia 2 kwietnia 1974 r. powołano Robotniczo-Ludowy KS „Zjednoczeni” Chełm (z połączenia KS „Chełmianka” Chełm i LZS „Gryf” Chełm). W okręgówce jako Zjednoczeni, drużynę stanowili: Czarnecki, Stańkowski, Wilkosz, Chmielewski, Orłowski, Tomala, Błasiak, Iwanek, Olewiński, Trześniewski, Bundz, Kononiuk, Pasek, Dynysiuk, Gruszka, Dąbek, Nowak i Jędruszczak (Jan Gajdemski zakończył karierę).

1975 – Nowy podział administracyjny kraju. Lubelszczyznę podzielono na cztery województwa – w tym chełmskie, sprawy piłki nożnej na razie powierzono SPN WFS Lublin. Klasę wojewódzką przemianowano na międzywojewódzką, a między-powiatową na okręgową (nadal w 2 grupach). Tylko nowe klasy wojewódzkie – dwie grupy w Lubelskim i po jednej w trzech pozostałych nowych województwach w tym chełmskim – powierzono lokalnym społecznym sekcjom piłki nożnej, dawnym podokręgom. Zjednoczeni w  kl. M-W. Powstał OZPN w Chełmie. Drużynę piłkarską w tym czasie stanowili: Stańkowski, Dynysiuk, Wilkosz, Orłowski, Świder, Góra, Iwanek, Pasek, Bundz, Nowicki i Nowak.

1976 – Szukając dalszych rozwiązań, 6 stycznia 1976 r. powołano Robotniczy KS „Chełmianka” Chełm. W skład Zarządu Klubu oprócz przedstawicieli Chełmskich Zakładów Obuwia (jako głównego patrona-sponsora) weszli delegaci z Chełmskiego Oddziału: WOP, WSS „Społem”, PHS, ZPOW, REDP, PKS, FMR „Agrometr” oraz WPBK. Powołano  sekcje: piłki nożnej, tenisa stołowego, strzelecką, piłki siatkowej i piłki ręcznej (piłkę nożną i tenis stołowy przejęto z Robotniczo-Ludowego KS „Zjednoczeni” Chełm). 6-Chełmianka w centralnej kl. M-W, a drużynę stanowili: Stańkowski, Dynysiuk, Wilkosz, Orłowski, Świder, Góra, Iwanek, Pasek, Bundz, Nowicki i Nowak. *W marcu 1976 r. grupa działaczy wywodząca się z kadry zawodowej Nadbużańskiej Brygady WOP w Chełmie zawiązała Koło Sportowe z sekcją piłki nożnej, (czyli reaktywuje po przerwie od 1965 r.) WKS „Gwardię” Chełm. W 1977 r.  Gwardia w kl. „A” a w 1978-1981 kl. M-W. *W 1976 r. powołano w Chełmie Wojewódzką Federacje Sportu, w wyniku reorganizacji struktur sportu wyczynowego i wysokokwalifikowanego. Jako wiodącą organizację w chełmskim ruchu sportowym. Podstawowym zadaniem Federacji było przygotowanie chełmskiego sportu do udziału we wszystkich zawodach. Od tego roku w Federacji Sportu był zrzeszony jako klub, KS „Chełmianka” i jako związek OZPN.

1977-78 – Kl. M-W. 7-Chełmianka. 1979\1980. Okręgówka „Wisła” przed Chełmianką, drużyny te przegrały swoje szanse na awans w barażach. 1980\81 w kl. okręgowej grupy chełmsko-zamojskiej zwyciężyła Chełmianka. 1981-82 – Przed sezonem ekstraklasy, wyjazdowo, piłkarze RKS „Motor” Lublin, pokonali w Chełmie wicemistrza Danii drużynę BK Kopenhaga 4:1. Od 1982 r. następuje organizacyjno-sportowy rozwój drużyny piłkarskiej WKS „Gwardii” Chełm, powołano zarząd, który kierowany przez prezesa klubu płk Aleksandra Grzesiuka prężnie działał, aktywnie pomagali mjr Henryk Reja, kpt. Andrzej Musioł i Czesław Kowalski. Swoim wielkim doświadczeniem służył (trener, działacz, selekcjoner, twórca dawnej drużyny piłkarskiej KS „Gwardii”) Jan Smyda. 1982\1983 III-liga Chełmianka (w.11 i j.7),  1983\1984, III-liga 12-Chełmianka i spadek  do kl. międzyokręgowej. *W 1984 r. Stanisław Kuflewski wybrany na 4-letnią kadencję prezesem Chełmskiego OZPN, dotychczas funkcje tę pełnił Konstanty Starobrat, jako pierwszy od powstania OZPN od 1976 r., w Chełmie.

1986 – Prezesem WKS „Gwardii” płk Henryk Makowski – rozbudowano sekcję piłki nożnej: seniorzy, juniorzy, spartakiadowa, szkoleniowcami grup zostali: mjr Henryk Reja, kpt. Andrzej Musioł, Piotr Kalisio, Marek Sikora i Zbigniew Trześniewski. Jesień 1986 Chełmianka” w środku III-ligi – ostatnie 3-lata funkcjonowania Chełmianki. Pisała prasa o Chełmiance: „było uwłaczające wszelkim normom działalności sportowej oraz dyscyplinie wychowawczo-szkoleniowej” (co się działo w klubie), wiele krytyki padło też z różnych stron pod adresem klubu i piłkarzy, a przede wszystkim też władz partyjnych i miejskich miasta, o porzucenie klubu na pastwę „nieodpowiedzialnych działaczy”. Dlatego też po wielu debatach i dyskusjach; *16 grudnia 1985 r. w ramach reorganizacji zjazd KS „Chełmianka” Chełm, wybrano zarząd na 4-letnią kadencję, i przyjęto starą nazwę Robotniczy Klub Sportowy „Chełmianka” Chełm barwy biało-zielone, biuro przy ul. Wojsławickiej 8 F (przy Zakładach Obuwia) w Chełmie. Trenerzy: I-Jerzy Chachuła, II-Edward Niedźwiecki, III-Zbigniew Trześniewski (jun. st.); Stanisław Iwanek (jun. mł.); trampkarze: Mieczysław Olewiński, Marian Olszak i Zygmunt Korzeniowski. *Bramkarze: Leszek Borkowski (1955); Zbigniew Ryszkiewicz (1960); Krzysztof Bondziach (1963) Obrońcy: Dariusz Harasimiuk (1966); Krzysztof Harasimiuk (1964); Tomasz Kursa (1966); Zbigniew Lepionka (1963); Adam Mazurek (1969) (reprezentant Polski juniorów); Mariusz Dolecki (1962); Sławomir Stadnicki (1964); Artur Waseńczuk (1969); Bogdan Tymochowicz (1963) Pomocnicy: Paweł Łapiński (1969); Mirosław Neckar (1967); Robert Neckar (1965); Bogdan Brożek (1957) kapitan drużyny; Tomasz Witkowski (1962) Atakujący: Alfred Nowak (1956); Jan Mikłaszewski (1959); Mariusz Sulima (1965); Artur Dąbrowski (1969) i Sławomir Jeleń (1967).Jeszcze żadna dyscyplina sportowa w Chełmie poza zapasami, nigdy nie miała stworzonych tak doskonałych warunków jak piłka nożna w tym czasie” –  „Klubu którego problemy w codziennym działaniu będą problemami nie tylko działaczy klubowych, lecz także i władz polityczno-administracyjnych miasta, a jednocześnie będzie Klubem wizytówką piłkarską miasta i województwa dostarczycielem dobrych widowisk piłkarskich i przynoszącym kibicom dożo satysfakcji”.

1987 – (1987\1988) III-liga 9-Chełmianka i 14-Gwardia. Dalej prezesem Gwardii płk Henryk Makowski, kierownikiem klubu st. sierż. Jan Smyda, trenerem Adam Nakonieczny, drużynę stanowili: Tadeusz Tomasik, Andrzej Bielecki, Włodzimierz Bartoś, Janusz Żuk, Ryszard Jasiński, Dariusz Ostrowski, Jerzy Piskała i Ireneusz Suchowierzch, w szkoleniu Z. Trześniewski zastąpił po rezygnacji H. Reję (Jan Smyda zrezygnował z pracy, ze względu na stan zdrowia, obowiązki kierownika klubu przyjął Władysław Gacki). 24-26 czerwca 1987 r., piłkarze Gwardii rozegrali dwumecz z drużyną KS „Torpedo” Łuck (II-liga ZSRR), przegrane u siebie 1:0 i na wyjeździe 3:1.

1988 – 4-10 lipca 1988 r., w Chełmskiej Nadbużańskiej Brygadzie WOP turniej ogólnopolski o Puchar Redakcji „Granica”. Piłkarze WKS „Gwardii” Chełm, wygrali grupę z Krosnem 3:1 i Koszalinem 2:1, w półfinale pokonali Kętrzyn 2:1. W finale z Przemyślem 0:0, dogrywka 0:0, rzuty karne i 6:5 dla WKS „Gwardii” Chełm i puchar. Gwardia rozegrała mecze z drużynami ZSRR, dwa z „Dynamo” Brześć i dwa z „Torpedo” Łuck: 15 maj Brześć wygrana 3:1, Chełm przegrana 2:1, 8 wrzesień Chełm przegrana z Łuckiem 0:1, październik Łuck przegrana 2:1. III-liga 8-Chełmianka, 13-Gwardia i spadek.

1989 – 26 lutego Gwardia uczestniczyła w turnieju o „Białą Piłkę” w którym wypadła dobrze, zajęła I-miejsce i zdobyła puchar oraz indywidualne wyróżnienia dla zawodników. Rozegrano też mecz pomiędzy Gwardią i Chełmianką zakończony remisem. W kl. M-W (po 13-kolejkach jesieni) 5-Gwardia.

1990 – Przekształcenia ustrojowe i braki finansowe weryfikowały polski sport, wiele KS zostało rozwiązanych, a drużyny wycofywały się z rozgrywek. Drużyna Gwardii bramkarze: Rafał Dudzik, Robert Kubik i Paweł Wieczerza; obrońcy: Robert Rokita, Stanisław Markowski, Jacek Muzyk, Andrzej Skwarczyński, Andrzej Staśko, Dariusz Matejczyk, Jacek Kłos, Piotr Ekiert, Mariusz Łuszczyk i Andrzej Podlewski; napastnicy, rozgrywając, pomocnicy: Paweł Matysiak, Paweł Gajoch, Marcin Oryszko, Dariusz Zielmachowicz, Marek Kokotowski, Wiesław Szymański, Jerzy Piskuła, Mirosław Mikłasz, Artur Majówka, Wojciech Iwaniuk, Andrzej Piotrowski, Paweł Piskor. Sezon 1989\1990 grupy kl. M-W 3-Gwardia i 4-Chełmianka.

1991 – W tym roku ze względu na spiętrzone problemy KS „Chełmianka” Chełm  drużyna piłki nożnej została oficjalnie rozwiązana i nie wystartowała do rozgrywek rundy wiosennej 1991-1992 a Gwardia wiosna 1991-1992 III-liga. Prezesem Chełmskiego OZPN na lata 1988-1991 został Ryszard Jankowski, a na lata 1991-1995 Jerzy Murawski.

1992 – Po upadłościowej reformie WKS „Gwardii” (i rozwiązaniu Chełmianki)od 13 lipca 1992 r. już jako Miejski Klub Sportowy „Granica” Chełm z jedyną w tym czasie w Chełmie sekcją piłki nożnej. Ze względów proceduralnych konieczna zmiana z Gwardii na Granica. Prezesem Granicy został kpt. Jan Markowski, z-ca kom. Straży Granicznej w Chełmie, a wice Jerzy Murawski, trenerem Stanisław Cybulski asystentem Leszek Borkowski, kierownikiem drużyny Andrzej Łapiński kierownikiem sekcji Henryk Reja. Granica rozpoczęła  rozgrywki III-ligi 1992\1993 w składzie: J. Płoszaj, G. Kotoński, J. Matysek, R. Czapka, A. Mazurek, P. Pawlak, D. Buciński, J. Gajewski, A. Kołodziejski, Cz. Figurski, J. Kanclerowicz, M. Tomasiewicz, A. Sterniczuk, M. Albrecht, G. Wardziński, R. Wołejszo i A. Kamiński. Trenerami grup juniorów zostali: Mieczysław Olewiński i Adam Nakonieczny. „Nie oznaczało to wcale, że zupełnie odcięto się od wojska. Dzięki przychylnemu spojrzeniu na futbolowe sprawy D-cy Nadbużańskiego Oddziału Straży Granicznej, ppłk Józefa Biedronia. MKS „Granica” nadal funkcjonować będzie w oparciu o resort MSW, jednak ciężar kosztów utrzymania poniosą sponsorzy: „Univip”, „ZPOW”, „PSS”, Wytwórnia Wód Gazowych „Źródełko Pana Gajewskiego”. *Zostały utworzone przy „Granicy” dwa zespoły juniorów i zgłoszone do L OZPN ligi- makroregionalnej juniorów, w dwóch kategoriach wiekowych, juniorów starszych i juniorów młodszych. Liga juniorów ma na celu wyłonienie drużyny uczestniczącej w walce o tytuł „Mistrza Polski” juniorów. Trenerami grup byli: Mieczysław Olewiński i Adam Nakonieczny. Końcowa tabela rozgrywek mistrzowski, L OZPN – za sezon 1992-1993, III-Liga – 11. „Granica” 29 21-31. Makroregion – juniorzy starsi 7-miejsce, juniorzy młodsi 4-miejsce.

1993 – III-liga sezonu 1993-1994. Po raz pierwszy w historii chełmskiej piłki nożnej, trampkarze Granicy grali w Międzynarodowym Turnieju Trampkarzy w Płocku na zaproszenie Fundacji Piłkarstwa Młodzieżowego, w którym uczestniczyły drużyn m. in. „Karpaty” Lwów, „Zawisza” Bydgoszcz, „Stoczniowiec” Gdańsk, „”Petrochemia” Płock, „Widzew” Łódź i „Bałtyk” Gdynia – zajęli ostatecznie 9-miejsce, a w ostatnim meczu pokonali rzutami karnymi swych rówieśników z „Widzewa” Łódź 6:5. Wśród najlepszych zawodników turnieju wyróżnionych przez organizatorów znaleźli się 2-zawodnicy Granicy: Bartosz Bocheński i Sebastian Domiński. Piłkarzy Granicy (od momentu powstania klubu) zwykło się w Chełmie uważać za żołnierzy Straży Granicznej. Tymczasem w obecnej Granicy trenuje ich zaledwie siedmiu. Reszta, czyli 158 piłkarzy grających w sześciu drużynach, stanowią cywile. Przede wszystkim juniorzy i trampkarze. Boisko przy ul. Lubelskiej, oddane do dyspozycji klubu, (zaniedbane i niszczejące). Klub podlega władzom samorządowym, do których należy również stadion miejski przy ul. I-Pułku Szwoleżerów. Działaczom Granicy udało się pozyskać grono sponsorów, którym leży na sercu dobro chełmskiej piłki nożnej.

1994 – I-trenerem Granicy był Waldemar Wiatr, kadrę stanowili: Paweł Dwojcyn, Robert Marciniak, Władysław Kuraś, Adam Mazurek, Jacek Kołodziejski, Rafał Smalcerz, Marek Szewczyk, Sławomir Gniadysz, Dariusz Kamola, Artur Bożyk, Jacek Płoszaj, Jarosław Samolej, Jacek Ziarkowski, Zenon Komar, Zbigniew Leśnicki, Paweł Zajączkowski, Artur Szlendak, Piotr Wasilewski, Dariusz Dybowski, Artur Hrycaj. *W L.OZPN utworzono klasy M-O chełmsko-zamojską i bialsko-siedlecką. W III-lidze drużyny Granicy i Zadrzew Zawadówka.  Hasłem Granicy w Chełmie nowego sezonu ligowego to – w Chełmie idzie młodość. *Od 5 stycznia 1995 r., nowym prezesem Granicy został Jerzy Olchowski (sponsor drużyny), wice. Jerzy Murawski. III-liga obroniona. *14 czerwiec 1995 r. (Wola Uhruska) „finał pucharu Polski” na szczeblu wojewódzkim. Droga do finału Granicy: wolny los, z Granicą II Chełm 9:1, z Granicą Dorohusk 8:1. W finale „chełmskim pucharu” Granica pokonała Kłos Okszów 2:0.

druzyna5MKS GRANICA 1995 r.
Góra od lewej:A.Bożyk,  R.Mazurek, R.Sikora S.Dranicki,K.Tarkowski, J. Marciniak,
Środkowy rząd: II- trener P.Moliński, Prezes Jerzy Olchowski (sponsor- Hurtownia Arkadia), P.Zajączkowski, A.Delwo, N.Mosur, Z.Leśnicki, J.Słomka- członek zarządu,
Dolny rząd: A.Słomka, W.Junko, S.Świadysz, S.Wnuk, Jerzy Murawski – wice prezes do spraw organizacyjnych.

1996 – 5-rok Granicy w III-lidze, trenerem Roman Pokora (ze Lwowa), zespół stanowili: Rafał Mazurek, Jacek Ziarkowski, Rafał Sikora, Adam Delwo, Siergiej Dranicki, Krzysztof Tarkowski, Stanisław Szewczyk, Andrzej Łapiński, Jan Słomka, Paweł Zajączkowski, Tomek Herman, Sławomir Świadysz, Zbigniew Leśnicki, Artur Bożyk, Arkadiusz Słomka, Wojciech Junko, Sebastian Wnuk, Jacek Płoszaj. Spadek Granicy do IV-ligi tzw. międzywojewódzkiej – kłopoty finansowe. *Na ratunek Granicy 13 marca 1996 r. w siedzibie klubu przy ul. Lubelskiej (stadion) spotkanie z sympatykami piłki nożnej w mieście (z udziałem władz OZPN). *Za rozwój piłki nożnej w Chełmie i regionie Jerzy Murawski zaproszony na uroczystości jubileuszowe z okazji 75-lecia L. OZPN Lublin 27 listopada 1997 r. *Granica zdobyła mistrzostwo IV-ligi grupy chełmsko-zamojskiej w sezonie 1997\1998. Niestety w walce o wejście do III-ligi nie udało się, w 2-meczu barażowym ze „Spartakusem” Daleszyce (kieleckie) porażki 2:3 i 2:5, to przesądziło o losach drużyny. *Ostatni sezon 1998\1999 IV Liga Granicy, braki finansowe, zaczęło się psuć w klubie, zmieniały się też władze klubowe, dla Granicy sezon niepomyślny.

1999 – Wiosenna runda 1998\99 IV-liga Granica na końcu tabeli, do jesiennej nie wystartowała. Faktycznie wiosna 1999 r. był to koniec Miejskiego Klubu Sportowego „Granica” Chełm i jej sekcji piłki nożnej – klub został rozwiązany. *Grupa chełmskich działaczy, przewidując los Granicy, postanowiła reaktywować rozwiązany w 1991 r. KS „Chełmianka” Chełm – i powołuje latem 15 lipca 1999 r. (klub pod nazwą) Chełmski Klub Sportowy z jedyną sekcją piłki nożnej  (przejmując większość zawodników „Granicy”), jednocześnie  wchodząc w jesienną rundę 1999 r., do rozgrywek ligowych kl. okręgowej pod nazwą Chełmski Klub Sportowy. Prezesem klubu został Anatol Obuch, funkcje trenera objął Mirosław Żmijewski ze Świdnika. *W okręgówce drużyna CHKS grała w sezonach 1999\2000 i 2000\2001.

2001 – Awans CHKS do IV ligi, przywrócono też stara nazwę „Chełmianka” i od tego roku już jako jedno-sekcyjny Chełmski Klub Sportowy „Chełmianka” Chełm – z jedyną w tym czasie w Chełmie sekcją piłki nożnej – (tak odrodziła się po latach „Chełmianka”). Prezesem klubu został Zbigniew Matuszczak, a trenerem Przemysław Delmanowicz.  Biuro mieści się na obiektach MOSIR, przy ul. I-Pułku Szwoleżerów w Chełmie – tu  też mieści się stadion miejski, i jedyne boiska do meczy ligowych i zajęć treningowych. W tym czasie piłkarska drużyna seniorów Chełmianki, jest jedyną sekcją piłki nożnej na terenie miasta i piłkarską reprezentacją Chełma na zewnątrz. Finansowana jest też z dotacji Urzędu Miasta. *W sezonie 2002\2003 Chełmianka grała w składzie: R. Wiącek, K. Klempka, C. Bakiera, D. Ziółkowski, Ł. Szlichtyng, T. Sąsiadek, P. Kolman, A. Kowalczuk, Ł. Brzozowiec, K. Drob, A. Kamiński, R. Podmokły, K. Wójcik, J. Konojacki, E. Czelej, R. Garwoła, A. Mazurek, K. Okoniewski, B. Mazurek, A. Dąbrowski, G. Łobaczuk, D. Wieczorek, K. Kufrejski, M. Wiatrzyk, A. Krawiec, S. Zińczuk (Ukraina).

2003 – Wiosną spadek  Chełmianki z IV ligi do kl. okręgowej. Nowym prezesem od 21 lutego 2003 r. został Grzegorz Gardziński. Funkcje trenera objął Paweł Łapiński.

2004 – Awans Chełmianki do IV ligi w której grała nieprzerwanie do 2010 r.. Od 2004 r. obowiązki trenera objął Stanisław Cybulski a od 2008 r. Ukrainiec Siergiej Gacenko, ale III-ligi nie wywalczono. W sezonie 2009\2010 drużynę ponownie prowadził Paweł Łapiński – Chełmianka w tym czasie zdobyła mistrzostwo IV ligi i tym samym wywalczyła awans do III ligi lubelsko-podkarpackiej. Prezesem do obecnej chwili jest Grzegorz Gardziński.

Skład Chełmianki który wywalczył awans do III-ligi: Bartłomiej Porzyc, Łukasz Szlichtyng, Łukasz Postój, Łukasz Dyczko, Dawid Wieczorek, Marek Grzywna, Kazimierz Bala, Sebastian Kogut, Łukasz Drzewicki, Mateusz Krzyżak, Tomasz Borys, Sylwester Zdunek, Kamil Drob, Marcin Kasperek, Arkadiusz Słomka, Sławomir Tatysiak, Przemysław Abramczuk, Paweł Żwirbla, Łukasz Piotrowski, Krzysztof Fajman, Mateusz Miksza.

Drużyny z którymi Chełmianka grała w IV Lidze i awansowała do III-ligi:  Olender Sól, Orlęta Łuków, Start Krasnystaw, Lewart Lubartów, Lublinianka Lublin, BKS Unia Bełżyce, Orion Niedrzwica, Sparta Rejowiec, Łada Biłgoraj, Janowianka Janów Lub., Roztocze Szczebrzeszyn, Huragan Międzyrzec Podl., POM Iskra Piotrowice, Hetman Żółkiewka, Cisy Nałęczów.     

2010 – W czerwcu „Chełmianka” świętowała upragniony awans do III-ligi. W lipcu 2010 r. trenera P. Łapińskiego zastąpił trener Waldemar Wiater z Lublina.

Drużyny III-ligi lubelsko-podkarpackiej z którymi będzie grała drużyna CHKS „Chełmianka”:

  • – (lubelskie) – „Górnik” Łęczna S.A., GPTS „Avia” Świdnik, KS „Wisła” Puławy, KS „Zartmet Olender” Sól, MKS „Podlasie” Biała Podlaska, MKS „Stal” Poniatowa, TKS „Tomasovia” Tomaszów Lub.;
  • – (podkarpackie) –„Unia” Nowa Sarzyna, „Izolator” Boguchwała, „Karpaty” Krosno, „Polonia” Przemyśl, „Siarka” Tarnobrzeg, „Stal” Mielec, „Stal” Sanok, LKS „Partyzant” Targowiska.

Z chwilą awansu drużyny piłkarskiej „Chełmianki” do III-ligi, obowiązki Prezesa Chełmskiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej – pełnił Anatol Obuch.  

Do wybitnych działaczy społecznych chełmskiej piłki nożnej – którzy już odeszli –  należy zaliczyć, twórcę chełmskiej organizacji sędziowskiej Alfreda Ostrowskiego, sędziego i działacza OZPN Michała Jarmułowicza, Romana Maciejewskiego, Piotra Czarneckiego – bo dzięki ich działalności chełmska piłka nożna mogła przetrwać różne koleje dziejów.

Pages: 1 2 3 4 5 6